VRIJDAG 31 maart

Allemaal nog snel even gedoucht (toen het nog kon), daarna gezellig ontbeten, de rugzak op en vertrokken naar Brasov om het stadje te leren kennen. Met de kaart in de hand ontdekten we snel het eetkraam, de resterende tijd bezochten we nog een kerkje, het stadsplein en een gezellig marktje onder leiding van gids “mol”. Gelukkig hadden we creatieve Cynthia en mondige Marie bij om de duiven uit de buurt van moedige Margot te houden. Ook de duivendiarree op de broek van Ine hield haar niet tegen toch nog verder te eten. Daarna keerden we terug naar de mevrouwen die waren gefaald in hun queeste om véél geld af te halen. We gingen terug naar het appartement en ruimden op en aten onze bokes genietend van het zonnetje op het terras. Mihai stond deze keer ruim op tijd op ons te wachten en na een beetje wringen en duwen kregen we al onze rugzakken in het busje. Onze 6-uur-durende busreis kon beginnen, gelukkig hadden we enkele toekomstige dj-talenten bij ons die de muziek verzorgden. De buschauffeur (choffer in het Engels volgens Arianne) liet tijdens het rijden duidelijk zijn zuiders temperament zien. Toen we eindelijk arriveerden in Hodora stond een juf van het schooltje ons al enthousiast op te wachten met heerlijke soep, een lekker hoofdgerecht en duizend kilo gebak. Dus liefste mama’s en papa’s, verwacht jullie kapoentje maar met een extra zwembandje terug thuis. Na een beetje keuvelen en enkele windjes later zijn we in ons bedje gekropen.

Het is hier een miljoen keer toffer dan thuis, wij komen niet meer naar huis.

Haha doei xoxo

“de juffen gaan VEEL geld afhalen, ja wij mogen dat hier zo luid zeggen he, ze verstaan ons hier toch nie.”