woensdag 30 april 2014

Warme oproep voor de winetasting op zaterdag 24 mei

Op 24 mei zijn jullie vanaf 19.15 uur van harte welkom op onze 'winetasting en fotoreportage'.  Ons programma start om 19.30 uur stipt.'Place to be' is lokaal 0.35 op de benedenverdieping bij ons op school.

Een Roemeense wijnkenner laat ons proeven van tien klassewijnen van zijn geboorteland. Hij brengt voor ons een mousserende wijn (type cava of champagne), enkele droge witte wijnen, een viertal rode wijnen en om het af te sluiten ook nog enkele witte dessertwijnen. Heel wat van de geselecteerde wijnsoorten komen uit de streek van Moldavië, waar we een week lang vrijwilligerswerk hebben gedaan. We zorgen ook voor wat kaas en brood, zodat de wijn jullie niet (te snel) naar het hoofd stijgt ...

Tijdens de proeverij nemen we jullie mee terug naar onze Roemeniëreis. Heel graag tonen we jullie enkele van de vele indrukken die we daar vastlegden op de gevoelige plaat.

Omdat niet alle mensen die onze foto's willen zien wijnliefhebbers zijn, is er ook de mogelijkheid om in te schrijven voor onze avond zonder wijn. Ook voor deze gasten voorzien we iets lekkers. Zij kunnen ter plaatse een glaasje fris kopen, want we willen niet dat jullie met een droge mond huiswaarts moeten keren.

En  voor die leuke avond hoeven jullie niet diep in de geldbeugel te tasten. De wijnliefhebbers betalen 12 euro per persoon, de anderen 2 euro.

Er is ook een mogelijkheid om jullie lievelingswijnen bij te bestellen.

Om je plek te verzekeren op deze lekkere en interessante avond, moet je twee dingen doen:
  • het inschrijvingsformulier invullen (klik HIER voor dit formulier)
  • het bedrag overschrijven (met vermelding van  'WINETASTING' + de naam van de hoofdinschrijver + 'fanclub'). (voorbeeld: WINETASTING, Jan Peeters, fanclub Marie)
  • Het rekeningnummer (op naam van Roemenië IHHVM) is BE 77 9730 2848 0042. 
De inschrijving is pas definitief na storting van het inschrijvingsgeld!

Graag tot dan

Het Roemeniëteam


vrijdag 11 april 2014

Dag 10: onze laatste dag…


Na een verkwikkende nacht, in een echt bed deze keer, verzamelden we om 8u15 aan het ontbijt. En wat smaakte dat seg. Er waren eitjes, fruit, koffiekoeken, verschillende vruchtensappen, dessertjes, … te veel om op te noemen. Wat een goed begin van onze laatste dag.

We maakten nog gebruik van de voormiddag om het paleis van het parlement (beter gekend als het voormalige paleis van Ceaucescu) te bezoeken. Onze gids vertelde ons heel wat over de bouw van dit tweede grootste administratieve gebouw op aarde (het Pentagon staat op nummer 1). Tijdens onze wandeling dwaalden we door de grote kamers van het gebouw (en dat zijn er 1000 in totaal). Toen we de grote witte marmeren trappen afliepen voelden Luca en Lisse zich echte koninginnen. Op het balkon hadden we een prachtig uitzicht over de hoofdstraat van Boekarest. Wat een megalomaan bouwwerk. Onze roemies luisterden met veel aandacht en verbazing naar de informatie die we van de gids kregen. Een echte aanrader dit bezoek.

En toen was het moment van afscheid nemen van Adina en Mihai aangebroken. Zij hebben ons de voorbije dagen geholpen tijdens onze inleefreis en ook bij de voorbereidingen ervan. En het moet gezegd worden, zonder hen hadden we deze reis onmogelijk kunnen organiseren. We zijn hen dan ook heel dankbaar. Na het inladen van de bagage in het busje vertrok de eerste groep (Lisse, Yelte, Marie, Jasmine, Luca, Michiel, Yara en Elise) richting luchthaven. We maakten nog een korte tussenstop aan het Hard Rock café waar Lisse, Michiel, Yara en Jasmine een mooie T-shirt kochten. Lisse kon niet wachten om deze aan te doen en zit nu fier met haar T-shirt aan te wachten om huiswaarts te keren.

Eenmaal aangekomen op de luchthaven kochten we nog een broodje en nu is het wachten geblazen. We zitten momenteel in Zürich te wachten op onze vlucht naar Brussel. Een Vlaamse stewardess trakteerde ons in de vlieger op een volle doos met Zwitserse chocolade. Hier wordt nu lekker van gesmuld.

De tweede groep (Silke, Myrthel, Ruben en Shalien) konden nog twee uurtjes langer in Boekarest blijven. Zij maken een tussenstop in Amsterdam en beide groepen komen ongeveer gelijktijdig aan in Brussel.  Het was een reis om nooit te vergeten, die altijd in onze gedachten zal worden bewaard en waar we nog heel vaak met een warm gevoel aan zullen terugdenken.

Tot straks allemaal!!!
 





Dag 9: en opruimen maar …


Vandaag ging onze wekker af om 6 uur. We moesten namelijk onze verblijfplaats opruimen voor we naar het station van Focsani werden gebracht. Alle roemies gingen aan de slag en het opruimen verliep rustig en snel. De matrassen werden afgelaten, de lakens verzameld, alle bagage werd ingepakt, er werd gestofzuigd, … En zo slaagden we er in om onze logeerplaats even mooi achter te laten als bij aankomst. Goed gewerkt Roemies!

Als afscheid hadden een aantal leerlingen van de school ons uitgenodigd in de kerk om te luisteren naar enkele liedjes die ze voor ons zongen. De priester van deze kerk was overduidelijk heel blij met ons bezoek in het dorp. Als afscheid kregen we allemaal een icoon en werden we getrakteerd met koekjes en fruitsap. Er werden nog foto’s genomen van de voltallige groep en dan trokken we terug naar onze verblijfplaats om onze bagage in de bus te laden.

De secretaresse van het gemeentehuis en de directrice van de school vertelden ons dat ze ons met veel plezier volgend jaar terug verwelkomen. Dat doet ons natuurlijk veel plezier. Bij het vertrek stond er nog een groep kindjes voor de deur om afscheid te nemen. We werden geknuffeld door George (één van de Roemeense kindjes dat heel graag bij ons in de buurt vertoefde) en kindjes gooiden bloempjes naar ons. Wat een warm afscheid. De leerkrachten hadden zich buiten verzameld en we werden door hen overladen met kussen en knuffels. Bij het buitenrijden van het dorp werden we uitgewuifd door de mensen op straat. Wat zullen we dit dorp missen.

Na een rit van een half uur kwamen we aan in Focsani. Daar namen we de trein richting Boekarest. De rit van drie uur was welgekomen vermits het tekort aan slaap van de voorbije nachten begon door te wegen. Bijslapen was dan ook de boodschap.

In Boekarest gingen we te voet naar ons hotel. Het regende pijpenstelen, maar daar trokken wij ons niets van aan. In het hotel maakten we ons klaar om te gaan eten in de Caru cu Bere, het mooiste en gezelligste restaurant van Boekarest. Eindelijk konden we Michiel zijn 18de verjaardag uitgebreid vieren. Voorzien van de nodige partyhoedjes maakten we er een leuke laatste avond van. Het eten was overheerlijk en de sfeer zat er goed in. Michiel werd nog verrast met een verjaardagstaart met vuurwerk op. Hopelijk zal deze verjaardag hem altijd bijblijven.

Om half twaalf kwamen we terug aan in het hotel. Na deze vermoeiende dag was ons bedje zeer welgekomen. En nu slapen maar zodat we morgen fris en monter huiswaarts kunnen keren. Slaap wel !!!




Dag 8, zit het lesgeven er nu al op?


Vandaag was onze derde en laatste dag op school. Wat is dit alles snel gegaan. Vandaag gingen we les geven aan het zevende en achtste jaar en ook aan de kleutertjes. Voor het vertrek naar school genoten we van een lekkere fruitsla gemaakt door Ruben en Elise. Wat smaakte dat.

Op school aangekomen verdeelden onze roemies zich na de ochtendgym over de klaslokalen. Myrthel, Luca, Michiel en Yelte trokken naar de kleuterklas. Wat een schattige kindjes zaten daar te wachten. Er werden paaskuikentjes en paashazen geknutseld en het pakjesspel werd een groot succes. De kindjes moesten een pakje doorgeven en als de muziek stopte moest het kindje dat het pakjes vast had één laagje uitpakken. Hier stond dan een opdracht (springen maar, doe een konijntje na, imiteer een kikker, …) De kleintjes en onze roemies gaven hier het beste van zichzelf.

Lisse en Jasmine gaven vandaag muziek. De cupsong werd aangeleerd en de kinderen zongen uit volle borst mee met waka waka van Shakira. Wat een pret tijdens deze les.

Bij Silke en Yara werd tijdens de aardrijkskundeles de ‘tour of Belgium’ gespeeld. De kinderen moesten opdrachtjes uitvoeren en de persoon die de opdracht won mocht zijn fiets bij een kenmerk van België plaatsen. Hier werd dan extra uitleg over gegeven en zo leerden zij ons land beter kennen. Niet alleen de kinderen maar ook de leerkracht was heel enthousiast. Ze ging deze werkwijze zeker ook in haar eigen les toepassen. Altijd fijn om te horen!

Marie en Shalien organiseerden de olympische spelen op het grasplein. De leerlingen moesten verschillende sporten doen en kregen hiervoor een score. Hardlopen, basketbal, hanengevecht, … de kinderen lieten zich volledig gaan.

Na de lessen werden we verrast door de kinderen van de school. We krijgen een presentatie over Roemenië en de kinderen lieten ons enkele traditionele dansen zien en zongen Roemeense liedjes. We mochten zelfs mee dansen met de laatste dans. De lunch die voor ons klaarstond was overweldigend. De leerkrachten bleven eten aanbrengen en we smulden onze buikjes rond. Onze roemies waagden zich ook aan de groene pepers. Het hoofd van Elise stond bijna op ontploffen, maar ze zette moedig door. Lekker!?

Tijdens de namiddagspelen werd er deze keer niet alleen uitbundig gespeeld, maar werden er ook armbandjes geknutseld met de kindjes op het grasveld. Deze armbadjes zijn een leuke herinnering aan onze tijd samen. De kinderen maakten armbandjes voor onze roemies en omgekeerd.

Omdat we zo’n grote lunch hadden gekregen stond er als avondeten ‘boterhammetjes’ op het menu. Er werd nog pudding gemaakt als dessert. Na het eten was het in de keuken dolle pret. Er werd gezongen en gedanst. We bleven met zijn allen wakker tot middernacht om Michiel een gelukkige 18de verjaardag toe te wensen. Er werd uit volle borst ‘happy birthday’ gezongen. Wat een leuke laatste avond in Cirligele. We trokken veel te laat naar ons bed, maar dat kon ons niet schelen. Pret boven alles!






 

dinsdag 8 april 2014

Dag 7 ...en de zon was ook van de partij...

We waren weer vroeg uit de veren. De frisse lentegeur liet ons al weten dat het een heerlijk warme dag ging worden. Geen enkel wolkje te bespeuren...

Myrthel en Michiel deden hun uiterste best om onze lege ochtendmaagjes te vullen en kookten voor ons heerlijke verse eitjes.

Om 8 uur stonden we weer paraat om naar het schooltje te gaan. De ochtendgym was een succes en het plezier was weer van die mooie gezichtjes af te lezen. Onze roemies toonden hun beste danspasjes en iedereen danste lustig mee! Wat een positieve energie. Deze dag kon niet meer stuk.

Ruben en Elise schitterden in hun theaterlessen. Met weinig woorden en veel gebaren toverden zij bij de kinderen ongelooflijk leuke scènes tevoorschijn. Gewoonweg zalig om te zien! Tranen van het lachen rolden over onze wangen.

Jasmine en Lisse gaven vandaag hun lesje Engels. Hierbij moesten de kindjes Engelse woorden zoeken in een woordpuzzel en werd er pictionary gespeeld. De afsluiter, het liedje 'i am the music man', was echt een succes bij de kinderen. Er werd non-stop meegedanst en gezongen.

Marie en Shalien verbreedden de kennis over verschillende landen in de wereld. De kinderen kregen eerst enkele mooie foto's van dieren. Hierbij moesten zij zeggen in welk land deze dieren leefden en vervolgens aanduiden op de wereldkaart. Nadien kregen de kinderen wat meer informatie over onze Belgische gewoonten en monumenten (manneke pis, frietjes, het atomium,...). Manneke pis vonden ze enorm leuk en grappig! Om te testen of ze goed hadden opgelet werd de les afgesloten met een quiz.

Silke en Yara toonden enkele leuke wetenschappelijke proefjes aan de kinderen. Nadien mochten ze dat allemaal zelf proberen. De kinderen keken verwonderd op wanneer hun haar de lucht inging in de buurt van een ballon. Ze bliezen ook al hun adem uit door rietjes waardoor er een trompetachtig geluid ontstond. Fascinerend!

Bij Luca en Yelte stond er ook wetenschap op hun programma. Ze legden uit hoe je kon zien wanneer een ei hard gekookt of rauw is. Ze lieten onder andere in een ballon azijn reageren met bakpoeder waardoor de ballon werd opgeblazen door het gas dat vrijkwam uit de chemische reactie. De kinderen  keken verbaasd toe. Nadien was het hun beurt om de proefjes uit te voeren.

Michiel en Myrthel lieten de kinderen mooie rakketten knutselen met plastic flessen. Het hoogtepunt van hun les was een knaller van formaat. De rakketten werden buiten gelanceerd met behulp van een fietspomp en vlogen meters de lucht in onder luid gejuich!

Onze roemies hebben vandaag zes uur intensief les gegeven. Moe maar toch voldaan konden ze genieten van een heerlijke croque monsieur (gemaakt door de lieve mevrouwtjes). Dat hadden ze dubbel en dik verdiend.

Om 16 u begonnen de namiddagspelen. En van een succes gesproken. Nog meer kinderen daagden op dan de dag ervoor. Er werd gelopen, geroepen, gelachen, het plezier kon niet op... Onze roemies zijn hier echte VIP's aan het worden. Zowat alle kinderen willen met hun op de foto. Reeds nu wordt duidelijk dat de kinderen ons enorm gaan missen als we weg zijn. We moeten volgend jaar van hun zeker terugkomen.

Yara en Silke waren onze koks van dienst voor het avondeten en zorgden voor een heerlijke pasta met kip. Het was weer smullen geblazen.

Momenteel worden de laatste lesjes voorbereid en de laatste stress wordt weggemasseerd. We kunnen amper geloven dat we hier al een week zijn en dat we over enkele dagen weer moeten vertrekken. Het geeft een raar gevoel in de buik.

Morgen volgt er zeker en vast weer een mooie dag.









 



 
 

maandag 7 april 2014

Dag 6: onze eerste ervaringen met de school in Cirligele

Vandaag moesten we vroeg uit de veren. Onze eerst dag op school was aangebroken en we werden hier om 8 uur verwacht. Gelukkig stond ons ontbijt al klaar. We werden getrakteerd op lekkere wentelteefjes van onze twee kokkinen van dienst, Jasmine en Lisse. Nadien werden we op school op een traditionele manier verwelkomd met brood en zout door twee leerlingen gekleed in traditionele Roemeense kledij. Eerst werden onze duo's voorgesteld aan hun klasje. Vrijwel onmiddellijk gingen de eerste lessen van start. De ochtendgym werd een uurtje uitgesteld vanwege het slechte weer.

Onze roemies gaven vandaag het beste van zichzelf. Zo gingen Ruben en Elise van start met een les wiskunde. De kinderen kregen kleuropdrachten met rekensommen en leerden tellen in het Engels. Het bingospel was een groot succes!
Bij de les Frans van Silke en Yara werd er duchtig uitgebeeld. De kinderen kregen een kaartje met daarop een woord in het Roemeens dat ze moest uitbeelden. De anderen moesten in het Frans raden wat dit was. Nadien werd er nog gezongen en gedanst. De kinderen (en ook onze roemies) genoten er zichtbaar van.
Marie en Shalien verdiepten zich vandaag met de kinderen in het Engels. De mooie prenten met de woorden deden de ogen van de kinderen schitteren. Ze werkten heel enthousiast mee.
De oefening met de parachute van Lisse en Jasmine was het hoogtepunt van hun aardrijkskundeles. De kinderen hadden dit overduidelijk nog nooit gezien of gedaan. Wanneer de parachute de lucht in ging schreeuwden de kinderen het uit van plezier en begonnen ze te springen en dansen met hun handjes in de lucht.
Ook Luca en Yelte gaven vandaag een lesje aardrijkskunde. De kinderen kregen een foto van een vlag te zien, ze moesten raden om welk land het ging en moesten hierrond nadien een opdrachtje doen. Piramides maken, Chinese hoedjes vouwen, Australische dotpainting, ... te veel om op te noemen.
Bij Michiel en Myrthel stond recycling art op het programma. Met wergwerpmateriaal knutselden zij uiltjes en auto's met de kinderen. En we moeten het zeggen, het resultaat mocht gezien worden.

In de namiddag werden we uitgenodigd voor een lunch in het klooster. Hier kregen we eerst een rondleiding door twee zusters die ons meer vertelden over de geschiedenis van het klooster. Onze mond viel echt open van verbazing toen we hoorden dat zuster Augustina een doctoraat heeft behaald in de fyscia op de universiteit van Nijmegen. Toch heeft ze beslist om in te treden in het klooster en zich volledig te wijden aan haar geloof. Waarom weten we jammer genoeg niet.
Na onze rondleiding werden we getrakteerd op fastenfood (het is namelijk vastentijd en dan wordt er geen vlees, vis, eieren, melk, ... gegeten). We zagen echter bij sommige roemies al pretlichtjes in de ogen omdat ze dachten dat ze fastfood gingen krijgen. Dat viel dus wel een klein beetje tegen.

Na de middag stonden de eerste namiddagspelen op het programma. Er kwamen veertig kindjes opdagen en er werd duchtig gespeeld op het voetbalplein achter ons verblijf. Ook de zon was van de partij en dit maakte iedereen blij (rijmpje van Ruben).

Onze avondkokkinnen maakten voor ons rijst met kip en groenten. Luca bracht zelfs Chinese stokjes mee om de beleving extra te vergroten.
Nu genieten we nog van een blokje kaas en een glaasje wijn gekregen van de plaatselijke bevolking. Dit konden we natuurlijk niet weigeren. Morgen trekken we terug naar de school en gaan we les geven aan andere kinderen. Het wordt ongetwijfeld weer een spannende dag. Tot morgen!









 



 
 

zondag 6 april 2014

Dag 5, onze laatste dag in het crisiscentrum


Onze laatste dag in het crisiscentrum ging vandaag in. Doordat de eerste dag in het  centrum 100% was meegevallen, verwachtte ieder van ons er extra veel van. Er werd ons verteld dat de kinderen reeds van ’s morgens vroeg op ons stonden te wachten en we werden dus warm onthaald door een bende gelukkige kinderen, klaar om er weer een superfijne dag van te maken. Opnieuw waren ook de kinderen van de nabije dagcentra aanwezig, dus we kenden iedereen al wel een beetje.  We verdeelden de kinderen opnieuw in leeftijdscategorieën om het allemaal wat makkelijker te maken, maar uiteindelijk speelde iedereen met iedereen en werd het een drukke, maar zeer fijne dag. Met de kleutertjes maakten we muziekinstrumentjes en speelden we een heleboel spelletjes met ballonnen. Met de oudere groepen maakten we prachtige armbandjes, maakten we onze krastekeningen af, speelden we het nu reeds alom bekende spel ‘Woech’ en dansten we erop los. Ook prikten we heerlijke snoepjes op saté-stokjes om er op het einde van te smullen.

We bakten ook overheerlijke pannenkoeken om het afscheid nog net dat beetje draaglijker te maken en aan de gezichtjes van de kinderen, te zien waren die toch wel redelijk geslaagd. Toch viel het afscheid ons nog zeer zwaar. Bij het uitwuiven van de kinderen van het dagcentrum hielden we het amper droog. Wanneer dan kleine Maria zelf begon te huilen, hield niemand het nog vol en barstten we allemaal in tranen uit. ‘Be brave’ zei Alex tegen ons. Een moment dat we allemaal in ons hart zullen koesteren. Een jongeman die zoveel heeft moeten doorstaan die ons, die bij nader inzien echt wel met hun poepjes in de boter zijn gevallen, vertelt om sterk te zijn en door te bijten. Vreemd, lief en ontroerend.

We hopen natuurlijk uit de grond van ons hart dat Leonard een van de beste psychologen van de wereld wordt en dat Alex zijn studies wiskunde met veel moed kan starten. We hopen het beste voor alle kinderen die nu in het crisiscentrum zaten en die er nog zullen komen. Aangezien we voor alle kinderen onze facebook account moesten neerschrijven, zullen er wel een heleboel vriendschapsverzoeken verschijnen. Zo zullen we dan ook proberen om het contact te behouden.


Morgen staat er alweer iets nieuws voor de boeg. Vroeg uit de veren en dan met veeeeel enthousiasme les geven aan kinderen van het 1ste tot het 3de leerjaar. Vroeg onze bedjes in dus en hopelijk een zeer goede nachtrust.

Slaapwel en tot morgen,

De Roemies

xxx