De receptjes van die superlekkere desserten die de Roemies maakten eind december staan online!

Herinner je je nog de tafel vol lekkers de laatste dagen van het eerste trimester? De Roemies maakten al die zoetigheden zelf en van de winst kochten ze een degelijke laptop met router en laptoptas voor het schooltje van Hodora!



Op vraag van enkele lekkerbekken verzamelen we de recepten die de Roemies gebruikten voor hun overheerlijke desserten!

Je vindt ze op onze site: https://sites.google.com/site/berlaarnaarroemenie/2012-2013/recepten-desserten-december-2012



Smakelijk!

De Roemies

Warme oproep voor winetasting op 17 mei!

Meer info: zie onderstaande blogtekst.

We kijken uit naar jullie komst!

De Roemies

Welkom op onze winetasting/fotoreportage op 17 mei!

Op 17 mei zijn jullie vanaf 19.15 uur van harte welkom op onze 'winetasting en fotoreportage'.  Ons programma start om 19.30 uur stipt.

'Place to be' is lokaal 0.35 op de benedenverdieping bij ons op school.

Een Roemeense wijnkenner laat ons proeven van tien klassewijnen van zijn geboorteland. Hij brengt voor ons een mousserende wijn (type cava of champagne), enkele droge witte wijnen, een viertal rode wijnen en om het af te sluiten ook nog enkele witte dessertwijnen. Heel wat van de geselecteerde wijnsoorten komen uit de streek van Hodora, waar we een week lang vrijwilligerswerk hebben gedaan. We zorgen ook voor wat kaas en brood, zodat de wijn jullie niet (te snel) naar het hoofd stijgt ...

Tijdens de proeverij nemen we jullie mee terug naar onze Roemeniëreis. Heel graag tonen we jullie enkele van de vele indrukken die we daar vastlegden op de gevoelige plaat.

Omdat niet alle mensen die onze foto's willen zien wijnliefhebbers zijn, is er ook de mogelijkheid om in te schrijven voor onze avond zonder wijn. Ook voor deze gasten voorzien we iets lekkers. Zij kunnen ter plaatse een glaasje fris bestellen, want we willen niet dat jullie met een droge mond huiswaarts moeten keren.

En  voor die leuke avond hoeven jullie niet diep in de geldbeugel te tasten. De wijnliefhebbers betalen 12 euro per persoon, de anderen 2 euro.

Er is ook een mogelijkheid om jullie lievelingswijnen bij te bestellen.

Om je plek te verzekeren op deze lekkere en interessante avond, moet je twee dingen doen:

• dit   inschrijvingsformulier  invullen:  
• het bedrag overschrijven (met vermelding van  'WINETASTING' + de naam van de hoofdinschrijver + 'fanclub') - Het rekeningnummer (op naam van Roemenië IHHVM) is BE 77 9730 2848 0042. 

De inschrijving is pas definitief na storting van het inschrijvingsgeld!

Graag tot dan!

Het Roemeniëteam

Fotoreportage deel 2: de Roemies in Hodora

Wil je ook de foto's van ons verblijf in Hodora bekijken? Dan vind je hier de link!

https://picasaweb.google.com/114521696495170904630/31Maart6April2013Hodora?feat=email

Fotoreportage deel 1: de Roemies in Brasov, Bran, Rasnov, Peles en Boekarest

Beste fans van het Roemieteam

Hier zijn de foto's van het eerste deel van onze reis.

https://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=114521696495170904630&target=ALBUM&id=5864474246947876993&authkey=Gv1sRgCIWk3NzY04P_4QE&invite=CKCM2NUI&feat=email

Geniet ervan!

De Roemies

Vrijdag 5 april 2013

Om 8 uur staan Dan van de zaal, Vasile (hij zorgde dagelijks voor schone toiletten en warme kachels in onze slaapplaats) en de twee Mihais klaar om afscheid te nemen en ons naar het station van Pascani te brengen. Er hangt een dikke mist. We stoppen nog even aan het schooltje om het truitje van Matthias op te pikken en nog een laatste keer afscheid te nemen en dan zijn we echt weg. Het is even spannend als we over de spoorweg moeten rijden, want met de dikke mist valt niet te zien of er een trein aankomt. Ann haalt opgelucht adem als de twee busjes intact de overkant van de sporen hebben bereikt. In Pascani stappen we op de trein naar Boekarest. We hebben comfortabele plaatsen. Na elke halte komen er verkopers langs die hun spullen bij ons op de bankjes leggen. Even later komen ze terug om de niet gekochte goederen weer in hun zakken te stoppen en het geld van de verkochte waren te incasseren. De Roemies liggen er uitgeteld bij. De lange treinrit is een welgekomen rustmoment. Om kwart voor vier komen we aan in Boekarest. We nemen er afscheid van Magda en stappen er op de bus naar Otopeni (Italiaans voor ‘acht ... inderdaad’) en gaan in dat dorpje vlakbij het vliegveld op zoek naar ons laatste hotel. We hebben geluk: de uitbaters van het hotel rijden met auto’s over en weer om ons allemaal snel naar het hotel te brengen. Wat een service! Ook hier worden we weer superhartelijk ontvangen. De kamers zijn ruim en modern ingericht en we hebben allemaal een badkamer om van te dromen, zeker na de dagen zonder douche in Hodora. We hebben een warm avondmaal besteld in het hotel, zodat we lekker hier kunnen blijven en vroeg kunnen gaan slapen. Het zijn superintense dagen geweest en we zijn erg moe, ook al door de vele uitdagingen en indrukken die we hebben opgedaan en dan hebben we nog niets gezegd over de emotionele confrontaties met (kans-)armoede. Na deze ervaringen beseffen we heel sterk hoe goed we het thuis in België hebben. Morgen ondernemen we het laatste stukje van onze avontuurlijke reis. We vertrekken hier om half vijf ’s ochtends in het hotel. De reisgroep van Ariane keert huiswaarts via Duitsland en die van Ann maakt een omwegje via Rome. We hopen op mooi weer, want we hoorden dat Rome heel mooi is vanuit de lucht! Als alles goed gaat (en dat zal wel), dan landen we in Zaventem om half elf (groep Ariane) en om kwart over elf (groep Ann) en dan is het tijd voor een warm weerzien met ouders en vriendjes en ... Lieve mensen die ons komen afhalen: we landen dan wel niet samen, maar we komen wel samen naar buiten, want we hebben superhard genoten van onze groep en dus wacht het eerste deel van de groep op het tweede deel, zodat we de reis kunnen afsluiten met een groepsknuffel om nooit te vergeten. We zullen wellicht dus niet voor half twaalf in de aankomsthal te zien zijn, nog eventjes geduld! We zien jullie graag morgen terug! (En we hebben nog geen zin om afscheid te nemen van elkaar en van dit avontuur, maar stiekem kijken we er ook echt wel naar uit om jullie terug te zien!)

Donderdag 4 april 2013

Onze jongens zorgen voor spek met eieren deze morgen. Na de afwas glijden ze door de modder naar Aura en daarna naar Vladuts. Het is stevig aan het regenen als we naar school vertrekken. De weg bestaat uit putten met hier en daar een stukje asfalt van een paar vierkante meters ertussen. Vandaag is die weg herschapen in een modderpoel. Soms moeten we moeite doen om overeind te blijven. Gelukkig hebben we stevige stapschoenen aan. Af en toe komt er een auto of kar voorbij. Een bestelwagen geeft Ann een slijkdouche, haar kleren, bril en gelaat hebben de kleur van modder! Met dit weer kunnen we de ochtendgym vergeten. Jammer, want dat is echt een succes en de kindjes zingen ‘tsjitsjiwa’ als we hen tegenkomen op straat. Als we het dansje nog eens doen in de klas, zeggen ze zelfs de woorden in het Nederlands mee na. De lesjes zijn weer fantastisch. Met plastic flessen worden er raketten gemaakt. Ze gaan de lucht in op de speelplaats en worden dan niet meer gezien. Enthousiaste wetenschappers van dienst zijn Julie en Tinne. Marieke en Yasmine geven weer een zalige zangles. Elien en Ella doen het vandaag in het Frans. Ze worden bijgestaan door mevrouw Bazon, een superlieve en gemotiveerde juf Frans. Laura en Marie dompelen de leerlingen onder in een Engelse muzikale les. ‘The lion sleeps tonight’ in hun klasje! Na de les van Marie-Caroline en Hannah kennen de kindjes alles over België in het Engels. Als Yasmine en Marieke een ballon krijgen van de kinderen met “We love Yasmine en Marieke” krijgen ze tranen in de ogen. Ze zijn niet de enigen die het vandaag niet droog houden... Na de voormiddaglessen is het de beurt aan Hannah en Marie-Caroline om bij Vladuts en Aura op bezoek te gaan. Bij Aura blijven ze twee uur lang. Aura wil geen afscheid van hen nemen en dringt erop aan om de les langer te laten duren. De andere Roemies gaan na de lessen naar Sala Nilania voor de verkiezing van Miss & Mister Hodora, een organisatie van Vasile en Laura. We zetelen in de jury en nemen die verantwoordelijkheid heel ernstig op. Tien koppeltjes strijden om de eer om een jaar Miss of Mister Hodora te zijn. Eerst is er een defilé, dan een quiz en tot slot een lange danswedstrijd waarbij we o.a. de chemie tussen het meisje en de jongen moeten beoordelen. Er is een klein kereltje van het vijfde leerjaar dat de show steelt. Sommige jongens dansen wat ongeïnteresseerd met hun meisje. Een heeft zelfs een kauwgum in de mond. De meisjes hebben hun mooistje jurkje aangetrokken. Na de verkiezing zijn er nog wat dansoptredens. Uiteraard mogen we ook genieten van een optreden van de plaatselijke dansgroep. Die heeft al heel wat prijzen in de wacht gesleept. Hij staat onder leiding van Dorel, de cafébaas/winkelier/choreograaf/ex-chiroleider. Dat is echt een toffe kerel! Rond half drie stormt iedereen naar buiten. Sala Nilania ligt erbij als een slagveld en de vloer is met slijk bedekt. We kunnen met alle Roemies mee in het vrachtgedeelte van de bestelwagen van ‘De Voorzorg’. Op die manier kunnen we ontsnappen aan de regen en de slijkdouches. In Sala Familie staan de tafels voor ons gedekt. Sala Familie is de feestzaal van de school. Voor de mensen van Nijlen is het wellicht leuk om te weten dat de naam inderdaad verwijst naar de gelijknamige feestzaal in hun dorp. De oorspronkelijke tafels en stoelen kenden een vorig leven in Nijlen en doen nu dienst in Sala Nilania in Hodora. We krijgen een koud voorgerechtje met hapjes, brood en beleg. Dan volgt een heerlijk romige risotto met champignons (tot grote vreugde van Ann, want die is daar gek op). Daar horen nog dikke lookworsten bij. Het smaakt! Tot slot zijn er ook nog lekkere koekjes. Vasile heeft voor muziek gezorgd. Ariane en Ann doen een walsje met Hans en Jan en even later krijgen ze ook de anderen op de dansvloer. Enkel fuifbeest Vasile mag vandaag niet dansen; zijn vader is onlangs overleden. We krijgen nog een afscheidsgeschenk van de school: een foto van de school die geplakt is op een mooi papierkunstwerkje, gemaakt door de kindjes in de knutselles. Echt knap! Ariane en Ann krijgen ook nog een kaarsenhouder en een kastlapje, gehaakt door de mama van Mihaela, de directrice! Wauw! Het is fijn om te horen dat iedereen tevreden is: de leerkrachten, Mihaela, de kindjes ... en wijzelf ook natuurlijk! Het was een buitengewone ervaring om hier te logeren en te werken met de kindjes. Al die kleintjes hingen aan onze lippen en waren zo enthousiast! Zalig. Steeds meer Roemies krijgen betraande ogen. Ze willen niet vertrekken. De kleintjes hebben hun hart gestolen. Als we na het feestje weer naar onze slaapplaats stappen, merken we dat een dikke elektriciteitsdraad naast de hoofdbaan zo goed als versleten is. Hij hangt nog met een dun stukje draad vast. Het ziet er erg gevaarlijk uit en het verklaart waarom we af en toe een panne hebben. We zijn moe en emotioneel vanavond, maar eerst doen we een poging om met zwabbers de grote Sala Nilania te lijf te gaan. We zouden geld geven voor een paar dweilen. Met die zwabbers lijken we het vuil enkel te verspreiden... Na een tijdje slagen we er toch in alles min of meer schoon te krijgen. Ook de keuken krijgt een beurt. Sommige Roemies delen de overschot van onze voorraden uit onder de armste gezinnen. Dan stoppen we al onze spulletjes weer in onze rugzakken en maken we ons klaar voor onze laatste nacht in Hodora.

Woensdag 3 april 2013

Vandaag zijn het Marie en Laura die extra vroeg opstaan om het ontbijt te bereiden en het afwaswater op te zetten. De rest van de Roemies kunnen tot kwart over zes in bed blijven liggen. Het regent een beetje vandaag, gelukkig niet hard, zodat de ochtendgym gewoon kan doorgaan. Het is weer een denderend succes, vooral de ‘Chiwawa’ met de bijpassende komische gebaartjes. Ook Ann en Ariane laten zich helemaal gaan. Ariane neemt bij het laatste liedje helemaal het voortouw. Al die enthousiaste kinderen met hun blije snoetjes gaan helemaal uit hun dak!

En dan gaan we naar de klasjes van de kleinste kindjes, die van het eerste, tweede en derde leerjaar. De jongens, Daan en Matthias, geven dansles aan de allerkleinsten. Tinne en Julie spelen een piratenspel met hun klasjes. Ze wisselen rustige activiteiten af met bewegingsspelletjes in de hal van de school en ze krijgen hun kindjes superenthousiast! Magda staat hen bij voor de vertaling! Hanne en Marie-Caroline knutselen een mooie dromenvanger in elkaar met kleurtjes, pareltjes en pluimpjes. Echt knap! Lieve bracht voor deze les een lamineertoestel mee! Ze maakten ook een memoryspel met typisch Belgische onderwerpen en ook met foto’s van de Roemies. De kinderen vinden het geweldig! En dan is er ook nog een superleuke zangles in de klas van Ella en Elien. Zij worden bijgestaan door Laura, de plaatselijke juf Engels. Marieke en Yasmine moeten het zonder vertaler stellen, maar dat lukt hen heel aardig. Ze hebben een klasje met maar liefst 27 kindjes en dus hebben ze voor twee activiteiten gezorgd: terwijl de ene helft van de klas een doek beschildert, zingt de andere helft liedjes met Marie. Voor de canon springt Ann bij. Een toffe juf begeleidt haar klasje en helpt ons waar ze kan, ook al verstaat ze nauwelijks Engels. Het zijn vandaag weer leuke lessen. Leraar Vasile komt ons vertellen dat de juffen en de kinderen erg tevreden zijn! Ook voor ons zijn dit superleuke ervaringen die we wellicht nooit zullen vergeten!

Laura en Marie trekken na de afwas naar Vladuts en Aura keren dan op hun stappen terug om alvast te beginnen met het bakken van pannenkoeken. Ook Ariane, Marie-Caroline en Hanne gaan de ‘pannenkoekenbak’ mee voorbereiden. Na de les komen de armste kinderen naar onze eetzaal voor een pannenkoekenlunch. Het is een ware overrompeling. De directrice had ons een lijst met 35 namen van kindjes bezorgd. Er kwamen minstens 45 kindjes langs!  Sommige kinderen zijn echt veel te dun gekleed voor dit weer, ze zien er door en door verkleumd uit. Ook Lieve, Hans en Jan komen langs voor een pannenkoek met Belgische bruine en blonde suiker. En dan is het onze beurt om in de pannenkoeken te duiken. Uren staan Marie en Laura achter het fornuis. Om twee uur vertrekken Marieke, Yasmine, Daan en Matthias terug naar Iosupeni, het speelveld helemaal aan de andere kant van het dorp. Omwille van het regenachtige weer is de opkomst nu een stuk lager, het grasveld ligt er ook wat zompig bij, maar dat kan de pret niet bederven.

Lieve, Hans en Jan geven Ariane en Ann ondertussen een lift naarDelia, een lief gehandicapt meisje van acht. Ze ziet er niet ouder dan vijf uit, dat is ook ongeveer haar mentale leeftijd. Omdat ze klompvoetjes heeft, kan ze niet naar school, maar twee keer per week komt er een juf langs om haar gedurende twee uur huisonderricht te geven. Het zou leuk zijn om hier volgend jaar ook langs te komen met een nieuwe groep Roemies, net zoals we dat nu al doen bij Aura en Vladuts.

En dan is er voor het eerst sinds onze aankomst in Hodora een rustmoment. Dat doet ontzettend veel deugd. Elien maakt van de gelegenheid gebruik om op en neer te wippen in haar bed. Ella begint alvast met de voorbereiding van de lesjes van morgen, Matthias herschikt zijn spullen in de rugzak, Magda leest een beetje, Ariane gaat op zoek naar melk, Daan amuseert zich met de meisjes op de andere kamer en Ann komt tot rust tijdens het schrijven van de blog.

De sfeer is echt tof. We doen allemaal ons best om dit avontuur te laten slagen, iedereen ‘ziet werk’ en neemt initiatief, er wordt veel gelachen, o.a. met Daans ijskoude humor en de aanstekelijke slappe lach van Ariane en Ann.

Voor de meesten is deze reis emotioneel toch wel een zware uitdaging. Hannah liet vandaag al een traantje toen ze eraan dacht dat ze de kindjes hier over twee dagen  moet achterlaten... Hier vertrekken zal niet simpel zijn. De kindjes zijn zo schattig en aanhankelijk. We smelten als ze naar ons toekomen voor een knuffel of als ze hun handje in dat van ons wriemelen.

   

Fotoreportage van de Roemies in Hodora

Dinsdag 2 april 2013 – Hodora

Dinsdag 2 april 2013 – Hodora

De school begint hier al om 8 uur, dat betekent dat wij extra vroeg opstaan! Ella en Elien leggen ons in de watten met een heerlijk ontbijt met wentelteefjes en met zelfgemaakte eier- en tonijnsla voor tussen onze boterham! Mmmm!

Vandaag stappen we tussen de kindjes en de karren met paard naar school. Het is een mooie weg met hier en daar felgekleurde huisjes. We boffen: ook vandaag schijnt het zonnetje! Op zo’n mooi weer hadden we absoluut niet durven hopen. Volgens de weersvoorspellingen zouden we in winterweer terechtkomen. Niet dus!

We starten de schooldag met ochtendgym op muziek, buiten op de speelplaats voor alle kinderen van de school. Zelfs de kleutertjes doen mee en aan hun gezichtjes en enthousiaste bewegingen te zien vinden ze het GE-WEL-DIG! Zalig! In tegenstelling tot vorig jaar doen er nu verschillende juffen mee, met evenveel enthousiasme als hun kindjes.  Soms is het ook enorm grappig. Zo is er ook het liedje ‘Tsjitjsiwa’ waarbij alle kinderen rondhuppelen met hun achterste ferm naar achter gestoken, hun voeten naar binnen gedraaid en hun tong uit hun mond. Hilarisch is dat!

En dan starten de lesjes in de klassen. Vandaag vormen de klassen van het zevende en achtste leerjaar de doelgroep. Daan en Matthias zien er in hun witte labojas uit als echte wetenschappers. Tijdens hun eerste les komen ze nog wat aarzelend uit de hoek, maar daarna laten ze zich helemaal gaan als leerkrachten en toveren ze eieren in een fles, laten ze een mengsel van bakpoeder en azijn expanderen in een rubberen handschoen en leren ze de leerlingen nog allerlei andere tovertrucs. Marieke en Yasmine brengen op de gekende enthousiaste manier een Engelse les over het menselijk lichaam! Je zou zweren dat ze dat al jaren doen! De leerlingen (en ook Ariane en Ann) zijn helemaal onder de indruk van hun prestaties. Julie en Tinne doen het ook fantastisch in hun Franse les. Een deel van de les gaat buiten door en het is deugddoend om te zien hoe alle leerlingen er helemaal in opgaan! Ze rennen en springen en roepen antwoorden in het Frans alsof hun leven ervan afhangt. Marie-Caroline en Hannah hebben een wiskundequiz opgesteld. Ze brengen alles rustig aan en zijn erg uitnodigend. Knap. Tijdens het derde lesuur is er even geen enkele Roemeense leerkracht aanwezig in hun lokaal en dat vinden ze best leuk zo, zonder pottenkijkers. Het moet ook gezegd worden: hen lukt hen aardig! Knap werk! Laura en Marie doen aan teambuilding met hun klassen. Het enthousiasme en de energie spatten ervan af. De Roemeense leerlingen genieten zichtbaar van de lesjes van onze Roemies. En voor onze Roemies is het ijs nu gebroken. Morgen komen de kleinste kindjes van de lagere school aan de beurt!

Matthias en Daan worden door de klas van leraar Vasile uitgedaagd om een potje voetbal te spelen op het pleintje achter de school. Het gaat er hevig aan toe en uiteindelijk moeten onze jongens het onderspit delven, maar plezier is er volop!

Elien en Ella hebben vandaag nog geen les gegeven aan een klas. Na het ontbijt zijn ze langsgegaan bij Aura en daarna bij Vladuts. Het lesje bij Aura vonden ze een toffe ervaring, over het bezoek aan Vladuts geraken ze niet uitgepraat. Ze hebben samen met hem bewegingsoefeningen gedaan en hij kreeg ook een massage. Heel de tijd was hij luidop aan het lachen. Hij heeft er duidelijk enorm van genoten, net als Elien en Ella!

Om half drie starten we met de pleinspelen. Er zijn een heleboel kinderen (tussen 50 en 70) opgedaagd. Er zijn zelfs mama’s die hun kleintjes bij ons komen afzetten! Tof!

We zijn doodop als we in optocht samen met de kinderen in de richting van onze slaapplaats stappen. Bij elk hoekje wordt de groep iets kleiner, maar we zijn nog altijd met velen als we aan het speelpleintje voor onze klasjes aankomen. We halen de bal, de springtouwen en het stoepkrijt uit de bak van Julie en we beginnen opnieuw aan een rondje ‘spelen met de kinderen’.

Ondertussen beginnen Hannah en Marie-Caroline aan hun wokgerecht met rijst en kruidige kip. Lekker!!!

Omdat het zo koud is in onze eetzaal en keuken, ruimen we alles samen op. Zo is het werk snel achter de rug en kunnen we snel naar onze warme slaapklasjes. We vergaderen nog even om de volgende dag praktisch te regelen en dan duiken we ons bed in.

Slapen doen we niet meteen. Daan komt weer zo grappig uit de hoek dat Ariane en Ann de slappe lach krijgen en binnen de kortste keren liggen we allemaal te lachen.

Dit was weer een fijne dag!

deze avond zorgen Hannah en Marie-Caroline voor het diner. Ze gaan een wokgerecht bereiden! Mmmm!!!!

Maandag 1 april 2013

Om zeven uur gaat de wekker af. De meeste Roemies hebben heerlijk geslapen, ondanks wat gesnurk en vreemde nachtelijke boodschappen over boterhammen met choco (we hebben ook iemand die af en toe babbelt in haar slaap) en geblaf van vechtende honden. Om half acht komt Dan met de bestelde 9 broden. Het is ijskoud in de ontbijtzaal en op de toiletten vanwege de vochtigheid. Gelukkig schijnt de zon. Gewapend met een volle boterhammendoos en voldoende water in onze rugzakjes trekken we naar het schooltje. Gisteren vonden we dat het dorpje er eerder troosteloos uitzag, in het zonnetje wordt het allemaal veel mooier. De mensen op straat zwaaien en zeggen vrolijk goeiedag! Een oma staat te wenen aan de straatkant, haar man is net overleden... Op school worden we meteen verwelkomd door een groep kinderen. Ann en sommige van de kindjes herkennen elkaar en hebben pretlichtjes in de ogen. We worden ontvangen door de directrice, Mihaela. Het is een fijn weerzien! We horen dat ze vorige week op een vergadering voor directies over ons project heeft gesproken en het resultaat is dat de inspectie er een lovend artikel over geschreven heeft. Leuk! Leraar moedertaal en cultuur, Vasile, en zijn collega Engels, Laura, geven ons bij wijze van introductie een toffe presentatie met uitleg, gesprekjes en filmpjes over Roemenië. Het is boeiend en verhelderend. Nu weten we meer over de geschiedenis van het land, de bekende Roemenen, de landschappen en ga zo maar verder. Wisten jullie bijvoorbeeld al dat Zamfir met de panfluit een Roemeen was? We houden even pauze met de kinderen op de speelplaats (zalig en tof, er wordt gebabbeld, geknuffeld en tikkertje gespeeld). Daarna stellen we ons voor in alle klassen, ook in de kleuterklasjes! De kindjes zien er zo schattig uit en ondanks hun verlegenheid zijn er heel wat die niet kunnen blijven zitten van enthousiasme! We worden helemaal vertederd door die aanblik! Magda gaat overal met ons mee. We boffen met haar; ze helpt ons waar mogelijk en haar vertalingen vergemakkelijken de communicatie en de afspraken aanzienlijk! Het is ook een supertoffe vrouw die door de hele groep gewaardeerd wordt! Tijdens de voorstellingen in de klassen, valt plots de elektriciteit uit en ook de noodgenerator laat het afweten. Deel twee van de inleiding van Vasile en Laura wordt daarom uitgesteld naar een andere dag. We eten onze boterhammen op en gaan langs bij Aura, een 26-jarig gehandicapt meisje. Ze kan niet praten en ze is spastisch, maar ze kan zich met haar kreten en lichaamstaal wel verstaanbaar maken. We zijn allemaal getuige van haar enorme vreugde als ze ons ziet, ze straalt gewoon. Haar lieve mama verstaat haar goed en zij spreekt bovendien ook Frans, dus dat zal ons zeker helpen als we hier de volgende dagen terugkomen voor onze lesjes! We worden er allerhartelijkst ontvangen. Aura wordt naar buiten gebracht in haar rolstoel en wij krijgen allemaal limonade en chocoladecake, speciaal voor ons gebakken door de mama. Onze volgende stop is het café van Gheorge en Constantsa. Dat is het gezin bij wie Tessa en Ann twee jaar geleden logeerden. Ze zorgen nu ook al de tweede keer voor onze boodschappen. De leerlingen bestellen er een drankje; de meisjes gaan voor een glas limonade (25 cent) en de jongens wagen zich aan een halve liter Ursus (bier) (80 cent). Ariane en Ann willen ook iets bestellen, maar ze krijgen niet de kans; ze moeten de gastheer en gastvrouw volgen naar hun ‘living’ voor een drankje. Het is een bijzonder hartelijk bezoekje. Het verblijf twee jaar geleden bij dit gastgezin was heel bijzonder en het weerzien doet deugd. De leerkrachten moeten veel moeite doen om er weg te geraken alvorens de gastheer hun glas weer heeft volgeschonken. En dan gaan we langs bij Vladuts, een heel zwaar gehandicapt jongetje. Zijn gezin is erg arm, ook bij hen worden we weer heel warm ontvangen. Hube en Lars, de zoontjes van Ariane, hebben voor Vladuts een grote beer/rugzakje meegegeven. Vladuts lacht zijn tanden bloot en heeft duidelijk meteen een boon voor de beer! De beer is een groot succes! Wat een lief gebaar van Hube en Lars! We zingen nog wat liedjes, al dan niet met bijpassende gebaartjes en de pret van Vladuts kan niet op. Net als bij Aura zal er per halve dag een duo Roemies bij hem langsgaan. Voor hem staan er geen lesjes op het programma, wel animatie, massage en spieroefeningen. Maria, zijn mama, staat erbij met tranen in de ogen van ontroering. Deze bezoekjes hebben ons enorm aangegrepen. En dan is er plots een berichtje van Lieve: na drie dagen op de baan is ze met twee vrienden aangekomen in Hodora. We gaan zo snel mogelijk terug naar onze ‘thuis’. We vinden er een bestelwagen van ‘De Voorzorg’, maar geen Lieve. Geen nood, Ann herinnert zich waar Dan ongeveer woont, ze vermoedt dat ze waarschijnlijk daar zitten in afwachting van onze komst en inderdaad, ze treft hen daar aan. Yes! Hun bestelwagen zit propvol materiaal voor het dorp! De dozen met ons materiaal worden naar binnen gedragen. Wat een geluk dat Lieve en haar vrienden (Jan en Hans) het slechte weer in Europa hebben getrotseerd! Het is ondertussen al tijd om te gaan koken. Het bezoek aan de schapenboerderij van Dan en Elena zal voor een andere dag zijn. Er wordt ook nog wat gewinkeld, want blijkbaar is niet alles van het aankooplijstje geleverd. We zijn flexibel! Tijdens het koken wordt er uiteraard honderduit verteld. Zo is Marieke zo onder de indruk van de schattige kindjes hier dat ze vastbesloten is om later zelf mama te worden. De spaghetti van vanavond is echt lekker. Iedereen is blijkbaar hongerig; de gigantische potten zijn helemaal leeg! De afwasploeg zet meteen ook de ontbijttafel klaar en maakt ook al tonijn- en eiersla voor de brooddozen van morgen! Voor we in ons bed kruipen, houden we nog even een groepsgesprek om deze indrukwekkende dag te evalueren. Morgenvroeg staat de ontbijtploeg extra vroeg op voor wentelteefjes! Wat een vooruitzicht!